Od ubiegłego roku odbywają się w naszej szkole zajęcia filozofowania z dziećmi "Mały filozof". Staramy się na nich stworzyć "wspólnotę dociekającą", a tym samym uczymy się sztuki dyskutowania na bardzo różne, czasami trudne tematy, szanować zdanie innych. Dzieci wiedzą, że każdy ma prawo do własnego zdania na dany temat i nie boją się z tego prawa korzystać.
Podczas tych zajęć wielokrotnie przekonałam się, że często nie doceniamy dzieci. Boimy się poruszać z nimi tematy trudne, myśląc, że nie poradzą sobie lub zbyt mało wiedzą, a czasami po prostu chcemy je chronić, twierdząc, że na niektóre sprawy mają jeszcze czas. Sama wybierając teksty i tematykę do zajęć często waham się i zastanawiam, czy dzieciaki sobie poradzą. Jednak one nigdy mnie nie zawiodły. Nawet po zajęciach, które w moim odczuciu mogły być "lepsze", dzieci wychodzą zadowolone, słyszę komentarze w stylu "ale było fajnie". I to utrzymuje mnie w przekonaniu, że zajęcia "Małego filozofa" są im potrzebne. Może dlatego, że tutaj można powiedzieć to, co się naprawdę czuje, a nikt nie pyta "co autor miał na myśli?".......

"Haiku: wiersz opisujący istotę żywo odczutej chwili, w której natura łączy się z naturą ludzką. Zwykle haiku po angielsku napisane jest w trzech nierymowanych wersach, w siedemnastu lub mniej sylabach". (Amerykańskie Stowarzyszenie Haiku)
Definicja ta wskazuje na kilka ważnych cech. Po pierwsze, haiku jest wierszem krótkim. Po drugie, łączy poetę z pozaludzką naturą.
Po trzecie, szczególny rodzaj postrzegania, "istota żywo odczutej chwili", jest tym, co haiku wyróżnia.

Pierwszy i trzeci element są podkreślane przez poetę i redaktora Cora van den Heuvela: "Haiku wyróżnia się zwięzłością, postrzeganiem i świadomością, nie zaś ustaloną liczbą sylab".

"Haiku to wiersz długości jednego oddechu, w którym dwa, rzadziej trzy przedmioty zestawione zostają w świadomości chwili obecnej w taki sposób, że nawzajem wzmagają swoją wartość i razem wywołują uczucie głębi, intuicji i wglądu w naturę rzeczy" (Amerykański poeta haiku i redaktor Robert Spiess)

"Haiku jest zapisem pojedynczego doświadczenia, chwili haiku, nazywanej też chwilą raha!", w której odkrywamy ukryte lub niespodziewane znaczenie rzeczy wokół nas."

Po uproszczonym przybliżeniu dzieciom na czym polega poezja Haiku oraz odczytaniu im kilku przykładowych utworów różnych autorów zaproponowałam, aby każdy spróbował swoich sił i stworzył własny Haiku. Propozycja ta spotkała się z ogromnym entuzjazmem i dzieci z zapałem zabrały się do pracy. Z niecierpliwością czekałam na efekty i sama też postanowiłam spróbować swoich sił.
To, co napisały dzieci sprawiło, że kolejny raz miałam ochotę natychmiast podzielić się z kimś tym, co stworzyły te niesamowite 9-latki. Dzielę się więc także tą drogą, bo szkoda, żeby ta twórczość zniknęła w mojej "szufladzie". Nie jestem znawcą i nie wiem tak do końca na ile nasze utwory są, czy nie są Haiku. Wiem natomiast, że wiersze dzieci warte są przeczytania, a niektóre i głębszej refleksji.
Dlatego przeczytajcie (zamieszczam próby wszystkich uczestników zajęć), nie osądzajcie zbyt surowo i może... sami spróbujcie? To naprawdę dobra zabawa - taka chwilka z krótką poetycką refleksją.